Jak wygląda światotwórstwo w grach fabularnych?
Aby sesja gry fabularnej mogła się odbyć, potrzebny jest zarówno Mistrz Gry, który będzie zarządzał całą zabawą, jak i gracze – wystarczy już 1, choć liczba ta może sięgać nawet do 5 osób i więcej. Zanim jednak do tego dojdzie, Mistrz Gry musi zaopatrzyć się w scenariusz przygody (gotowy lub wymyślony samemu), który zostanie osadzony w konkretnych, często oderwanych od rzeczywistości realiach. I to właśnie w tym tkwi największa magia gier fabularnych. Gracze pragną zwiedzać wzdłuż i wszerz nowe krainy, dowiadywać się o rządzących nimi prawach, zgłębiać ich najskrytsze tajemnice i wpływać na dalsze losy świata. Zaangażowanie graczy zależy jednak od tego, czy miejsce, które stworzy i przedstawi Mistrz Gry, będzie na tyle interesujące, by nawet zwykła podróż z punktu A do punktu B wydawała się unikalnym doświadczeniem.
Światotwórstwo w RPG – od czego zacząć?
Tworzenie świata na potrzeby gry fabularnej stanowi nie lada wyzwanie, ponieważ często wymaga ono opracowania nie tylko geografii odwiedzanych przez graczy lokacji, ale także całej historii, kultury czy nawet polityki. O ile Mistrz Gry nie pretenduje do miana kolejnego Tolkiena albo George’a R. R. Martina, takie starania zwykle kończą się licznymi niekonsekwencjami, błędami i dziurami fabularnymi. Zamiast więc budować swój świat od zera, dużo ciekawiej i zabawniej jest wybrać ogólną konwencję, a następnie uzupełnić ją własnymi szczegółami. Zwłaszcza początkujący Mistrzowie Gry powinni zaopatrzyć się w podręcznik do gry fabularnej, dzięki któremu otrzymają wszelkie niezbędne informacje potrzebne do rozpoczęcia przygody w takim uniwersum, jakie najbardziej będzie im odpowiadało. Dowolność jest olbrzymia – może być to np. świat oparty na greckiej mitologii tak jak w „Agonie”, fantastyczno-industrialne miasto pełne łotrów niczym w grze „Ostrza w mroku” albo posępna wizja cyberprzyszłości, którą ukazuje „Czarny kod”.
Prezentowanie świata, czyli co może przydać się podczas sesji?
Głównym sposobem na przedstawienie wiarygodnego, niemal namacalnego świata w wyobraźni graczy RPG jest opis mówiony. Sporo zależy tu od zdolności oratorskich Mistrza Gry: jego erudycji, dykcji, umiejętności modulowania głosem, znajomości różnych technik narracyjnych, a po trosze także talentu aktorskiego (zwłaszcza gdy musi odgrywać napotykanych przez drużynę NPC-ów). Jeśli jednak nie chcemy zostać przytłoczeni liczbą detali, o których należy pamiętać podczas sesji, warto posiłkować się gotowymi opisami miejsc, przedmiotów, zjawisk i postaci niezależnych, które często znajdują się w podręcznikach do gier fabularnych. W stworzeniu wiarygodnego klimatu oraz zwiększeniu immersji graczy ze światem pomóc może także zastosowanie odpowiednio dobranej muzyki, wystroju wnętrza, światła czy prostych rekwizytów (np. dokumentów bądź artefaktów).